Tuesday, September 24, 2013

Животот на Крали Марко


Крали Марко бил последниот крал што владеел во големиот дел од Македонија пред повеќевековната власт на турските султани и станал најпознат јунак на епското народно творештво не само на Македонија,туку и пошироко.Кралството на Марко е со седиште во Македонија со Прилеп како главен како главен град и затоа се смета за македонски крал.
Марко бил еден од четирите синови на кралот Волкашин и сопругата Евросима(Елена).Освен браќата Андреаш,Иваниш и Димитри,Марко имал и сестри:Оливера и Милица,а во усните преданија се спомнуваат и Марија,Угра,Кита,Ѕвезда,Дева,Вида
и Шаина.Имал две сопруги,Елена и Теодора,но не е познато дали имал наследник.
За време на владеењето на татко му,Марко ја имал титулата "млад крал",односно престолонаследник.По смрта на татко му и чичко му тој станал крал.
На 17 мај 1395,во битката кај Ровине,застануваќи од страна на турскиот султан Бајазит I и борејќи се против влашкиот војвода Јован Мирче,кралот Марко загинал.Неговото тело било закопано во близина на Скопје,во манастирот Блачани. Преданието вели дека непосредно пред битката,на деспотот на кумановско-кратовската обаст Константин Дејанов кој исто така се борел на страната на Османлите и загинал во битката, Марко му ги кажал следниве зборови:"Го молам бога да им помогне на Христијаните,а јас прв да загинам во таа борба".

Monday, September 23, 2013

Maрко коња кова


Марко коња кова,
на мрак на зајдисонце,
шо обуш му клава,
плочи оканици,
клинци стодрамници.
Коњот му говори:
-Марко мој стопане,
шо толку ме ружиш,
за дека ме спремаш?
-Коњу мое добро,
јазе ќе да ода
по млада невеста.
-Марко мој стопане,
ти нели ме знаеш
лоша сопка имам,
јозе ќе се сопна,
невеста ќе падне.

Wednesday, September 18, 2013

Прилеп ми е престолнина


Пелагонци од хомера,
Македонци од Филипа,
Филипа и Александар,
апостоли и светии
од Самоил собрани
на истите Маркој Кули
кај Цепенко опишани.
Сета мудрост и умови од народот мудрувани
од деца изучени и од цел свет паметени.
Ој ти вило Равијојло,
ој ти вило посестримо,
заврти ги потоците отвори ги изворите,
да потечи бујна река
и Маркова да се вика кај манастир што се гради
се со фрески моја лика,
како што се Маркој Кули,
мои реки и патишта цркви,
мостој и градови насекаде до Прилепа,
каде што сестопалата по ридови,
оставени жигој царски жигосани.
Да брзаме да градиме
зошто мене оставиле да им за заштита,
за заштита и утеха на се што е македонско:
резби,фрески,оро,песни и писмо кириловско.
Зошто Вило посестримо абер вчера ми пристигна,
Крал В'лкашин мојот татко на Марица ми погина
со се целацарска свита со се војска.
Машка рода нема веќе да гине
народ ми под заштита на со моето кралско име,

со векови да се знае мојот народ кој ќе брани.